Öyle bir anımda geldin ki bana,
Gelme, git diyemedim.
Ama sen gene de git,
Ne söylediğimi bilemedim.
23 Şubat 2004
Vazgeçtim artık, istemiyorum seni.
Nedeni yok sadece sevmiyorum seni.
Bekliyorum senin benden gitmeni.
Bil ki, artık hiç sevmiyorum seni.
Dersem sana, diyebilirsem eğer;
Sen giderken hiç düşünmemiştim.
Bana her zaman gelirsin sanmıştım.
Ne kadar yanılmışım, şimdi anladım.
Bana gelince gitmezsin sanmıştım.
Bazen keşke hiç gelmeseydin, diyorum.
Gül demesi kolay da
Gülmesi zordur hayata!
Gözlerin dolar da
Bir dem içlenirsin ya,
İşte o zaman kolaysa
Gel de sen gülümse hayata!
Söz odur, söylenir, tükenir satır.
Bir şeyin her şeyde görüntüsü var.
Herkes birdir orda, sayılmaz hatır.
Giden gider, burda gitmeyen kalır.
Hayat bu doğulur, ölünce biter.
Bir karmaşadır hayat
Ve bu karmaşanın içinde
Bir bekleyiş alıkoyar insanı
Varacağı noktadan.
Bir kaçışın hayalini kurarsa insan
Kopuş o zaman başlar
Hayat merdiveninden çıkarken
Yalnız kendini dinle.
Yoksa zirveye çıkıyorum derken
Başladığın yerde bulursun kendini.
21 ŞUBAT 2004
Bırak da git beni kendi halime.
Kendim gibi yaşayayım.
Ama istersen de bırakma,
Ben nasıl olsa gideceğim.
11 Mart 2004
Omuzlarında dalgaların ağırlığını
Taşımış bir adamdı yıllar yılı.
İlk zamanlar davulun, beynini ağrıtan sesleri,
Acıyla karışık bir zevk veriyordu şimdi ona.
Geçmişini kaybederek acıya duyarsızlaşan
Bir delinin gülümsemesi beliriyordu dudaklarında.
İçimde çözülmez bir kara düğüm,
Döndükçe döner de olur kördüğüm.
Şimdiye dek yokken gece gördüğüm,
Gecemle gündüzüm oldu kördüğüm.
Bu gece gökyüzü bir başka kara,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!