Firar etti bu gönlüm ve
İlk izdüşümünü bıraktı benliğime.
Leylakların açtığı baharımda
İlk busesini kondurdu
Zuhalin gölgesindeki ay ışığına.
Her sevdanın sonunda kopan fırtına,
İkimizi de almış ortasına.
Kaçıp saklanacak yerimiz kalmamış,
Ne tarafa koşsak aynı fırtına!
Sahte bir umuda sarılıp da
Gün gelir,
Günlerin gitmediği bir yere
Gideriz seninle.
Sen şarkılar söylersin,
Ben masallar dinlerim.
Ve sonra
Sensiz bir gecenin sabahında
“Git” dedim sana.
Sen gitmesen de
Başını önüne eğdin ya
Gitmiş kadar oldun kalbimde!
Gelirsin diye beklemiştim seni.
Madem ki gelmiyorsun, öyleyse git.
Git ki, belkiler kurcalamasın zihnimi.
Gitmek gelmenin önüne geçsin,
Özlem son bulsun ve unutuş başlasın.
Elveda ve güle güle,
Her şeyde bir şey vardır diye
Avutmak kendi kendini…
Sonu gelmeyen bir hayatı yaşamak…
Ansızın gitmek ardına bile bakmadan
Nereden geldiyse oraya…
Gözlerinde ince bir tebessümlü gidiş…
Üftadeler aleminde yalnız bir çiçek
Lale değil, leylak değil, al değil.
Ayna suretinde görüntü olan akis
Yarının sonrasındaki bir günü bekleyen...
Gitme güneş sensiz bırakma beni
Biliyorum yarın geleceksin;
Ama o zaman ayrılığımıza
Biraz daha yaklaşmış olmayacak mıyız?
Bu yakarış boşuna, gideceksin elbet,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!