Sana hiç yakışmayan bir giysi idi gözlerinin altında salınan bu kara pelerin...
Gidiyordun işte, bir buzdan da soğuktu bizi terk edişin...
Hiç olmadığını aslında o gün anlamak,
o güne kadar ki anlamaların en acısıydı belki de.
Bir şeyi anlamıyor olmak ne kadar da güzelmiş bazen...
İçimi yardım ve bastığın her adımda bir kan izi bırakan ayaklarına doladım gözlerimi. Kurban olduğum gülüşünü de bırakmıyordun üstüne üstlük.
Yalpaladım, ama düşmedim...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta