Sabaha doğmamıza vakit ağlıyordu, saçları görünüyordu parmak uçlarından..
Her yanıdır uzanan güneş, saçaklarından öpüyorum.
Bileklerim mor, uzanıyorum ağırdan bedenine. En ince ayrıntısına kadar nüfuz edercesine..
Güçlü bir kelime vardı; altı heceden öte değildi..
Topraklarından kovulacağımı bilircesine sarılıyordum tanrıya..
Konuşamadığımız vakit, bir ince hüzün..




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta