Duvarın dibinde çöküp te, durma;
Efkârlanıp öyle, dertle yoğrulma;
Hançeri alıp taa, sinene vurma,
Boş ver bu dünyayı; dost yüzün gülsün.
Kendine gel hele; gözlerin gülsün.
Bedenin dibinde, yalnız durmuşsun.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta