Dumanında dünden kalan bir sevda soykırımının hüznü,
Dudağında, ıslak bakışlı bir çay bardağı sıcaklığı vardı kadının.
Derin bir yarayı saklıyordu tırnak uçlarında.
Avuçlarında, hırçın saçlarının masum kızıllığı...
Yalnızlığı beceremiyordu.
Belki de aşksızlığı...
Ve hep birilerine, bir şeylere küfreder gibiydi,
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta