Gözlerin rûhumda efkârlı beste,
Hicrânın sedâsı, sensizken zaman...
Gözlerin aldığım gamlı nefeste
Hasretimle arza çöken âsuman!
Endâmınla vuslat, hayâle esir;
Nazar ettiğim her yerde gözlerin.
İlaçlar yarama etmiyor tesir,
Yegâne şifadır derde gözlerin.
Gözlerin aklımı savuran rüzgâr,
Titreyen dallarda eylül misâli.
Gözlerin mâziden bana yadigâr,
Hazanda nâzenin bir gül misâli.
Ayrılık mührünü vurup idâma,
Fermânımı yazan kader gözlerin.
Karanlık çökünce akşam odama,
Tarifi imkânsız keder gözlerin!
Gözlerin güneşi üşüten mevsim,
Yürüdüğüm sevdâ yollarında kış...
Gözlerin gönlüme çizdiğin resim,
Gülbaz’ı divâne eden bir bakış...
(12 Nisan, 2008)
Uğur BenekKayıt Tarihi : 12.4.2008 23:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir, teknik olarak benim çok sevdiğim ve zaman zaman başvurduğum bir tarz ile yazılmış ve de gayet muvaffakiyetli olmuş ama muhteviyatı hakkında itiyatlı konuşmam lazım. Çünkü şair bu mısraları kime yazdı bilmiyorum. Eğer nikahlısına yazdı ise, fazla abartılı olmuş, Çünkü TV'deki kek reklamında bile bu kadar abartı yok. Şayet bu mısraları nikahlısı(helali) olmayan birisine yazdı ise o zaman, başı büyük belada demektir. Çünkü hem gayr-i meşru bir muhabbetin hem de, mübalağa da haddi aşmanın cezası vardır.
"Sevda", yeni dilde adına "Melankoli" denilen ok tehlikeli bir akıl ve ruh hastalığının eski dildeki adıdır ki, daha ziyade "Kara sevda" diye tesmiye edilir.
Hayırlı, meşru, fıtri, makul ve baki muhabbetler dilerim.
TÜM YORUMLAR (58)