Gözde Hatiboğlu Şiirleri - Şair Gözde Ha ...

Yalansın sen koca bir yalan
Yokluğu da varlığı da masallara ait olan
Güzel bir gecede uyku öncesi okunan
Sevdam sadece gerçek olan
Öyle derin yerlere dokundun ki içimde
Benliğimi bile şaşırtan

Dalgın bir gün sonu
Yorgun bedenim
Zihnimden gizlediğim adın
Aklımdan geçeni kendime dedim
Keşke gelsen yüzündür serabım

Bir yanlışı oynadım bunca zaman demek bir çoğunun içine su serpecek.
De-me-ye-ce-ğim..
Çünkü benim tek doğrum senli yaşantılarım.
Sen benim sevdalı adamım..
Gülümsemenle dağıldığım..
Gözlerinde hayallere daldığım..

Kuzenim Sabri'ye
............................


Tarihin ışıltısını seyrede daldık Galatasarayda bir çatıdan
İki tabureye iki hayatla oturduk geçmişin ortak izleriyle

Gece…
Mucize…
Tanrım umudun bittiği yerde elin yüreğimde
Şükranım sonsuzdur verdiklerine
Ses olup aşkı tuttun ya yine uçurum öncesinde
Yazgı olsun sevdiğimle aşk bize

O kadar çaresiz hissediyorum ki kendimi son günlerde, üstelik bir o kadar da yorgun. Hayatım boyunca uğruna savaş verdiğim bütün değerleri tekrar sorguluyor gibiyim. En hassas noktalarıma dokunan yine en çok sevdiğim. Yılların eklentisinden başka bir arpa boyu yol gidememiş olmak gibi bir hal içindeyim. Öfkemin sevgimin önüne durduğu bir kararla çıktığım yol bunca sene sonra ilk keşkem, ilk hayal kırıklığım oldu. Hak ettim mi diye kendime soruyorum senden önce. Kendimden geçtim, yanımdakilerden geçtim, yine tek senden geçemedim canım.

Yol göster bana sevdiğim. Harita mı kaybettim. Bildiğim bütün sevda sözcüklerini unuttum. Yazıya sitem döküyorum sadece son günlerde ya da birbirini tekrarlayan karamsar kelimeler var kalemin ucunda, yırtıp atıyorum. Yazmaktan da yoruldum galiba. Senin tarafından bakmaya çalışıyorum yine bütün olaylara. Bütün yükü ben üstüme alıyorum sen zorlanma diye. Bak sonunda yüreğimin yükünü de eklediğim, bedenim ağrılara bıraktı kendini. İçimde tuttuğum sözler midemi kasıp kavurdu. Acıdım. Ağladım. Yine başkasının ‘senin sorunun bu’ dediği sana pay çıkarmadım. Haklıydı dedim. Ama bu kadar da olmaz be canım.

Seni çok iyi tanıyorum ben öyle değil mi. ‘Beni o kadar iyi tanıyorsun ki’ senin cümlelerinden biri. Ya sen sevgili; hiç mi insafın yok da hala niyetimi sorguluyorsun ve canımı acıtıyorsun. Herkesin hesabını bana mı çıkardın. Yaşadıklarından ben mi sorumluyum. Bu kadar mı korkaksın hala. Bu kadar mı görmüyorsun. Hiç biri değil biliyorum. Buna rağmen artık ben dayanamıyorum. Susmayı tercih etmemin sebebi de bu işte. Seni ne çok sevdiğimi başkalarına anlatmaya çalışmaktan dilimde tüy bitti, geçmişim onlardan boş verdim. Şimdi de sen kalkıp öyle şeyler söylüyorsun ki, hala bana da sevgime de güvenmiyor işte diyorum. Ya da hep yaptığı gibi kaçıyor. Tamam kaç. Kovalamıyorum. Yorgunum. Adımım tutuk. Sevdam biraz ağlamaklı. Keyfine bak diyorum.

Anılar sardı mı başa, dönülmüyor çabucak şimdiki zamana..
Yürek bir bu anda bir geçmiş yaşantılarda, gidip geliyor..
Hüzünle hazza yakın durmak ve aşkı savunmak zor..
Yürek şimdi güçlü de olsa, yeni duygularla yapılansa da, geçmişten kalan o buruk ve imkansızlığı çağrıştıran gülümsemeyle yıkılıyor..
Ki bu yıkıntıyı bir tek o geçmişten kalan aşk anlıyor..
Gülüşmelerle birleşen paylaşımlar arasında garip bir sızı kaplıyor mekanı ve ağırlaşıyor sanki gece..

Güneş yerini kara bulutlara bırakmış
Rüzgar tek tük yaprakları savurmaya başlamış
Yeşiline nazar değmiş ağaçların
Sonbaharın hüznüyle boyanmaya hazırmış

Yağmur yıkamış denizin geceden kalma yakamozunu

Sonsuz bir umut tutuyor beni sende
Bir inanç dağıtıyor kara bulutları her seferinde
Nerde biter nereye gider allah bilir de
Ben yaşadığım sürece sana yazacağım dizelerimde
Sarhoşluğumdan geçireceğim seni gecelerde
Kadehimin kırık buzu, içkimin tadı olacaksın sen de

İçimin en çok daraldığı zamanda hızır gibi yetişiyorsun hayatıma
Sanki bembeyaz bir tuale renk katarcasına boyuyorsun beni
Yeni baştan yaratılıyorum adeta aşka şükranla
Gözümdeki yaş damlıyor yazdığım kağıda sevinçten zıplayışıyla
Sesim titriyor teşekkür ederken dualarımın karşılığına
Ruhumun içinde bir rüzgar esiyor ki sorma