yüklenip geceyi
gel karanlığı çalalım;
boşverelim
sabahını, akşamını
bırak bizden bilsinler...
kar kalır sevişmelerimiz,
sürdükçe sürsün
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Yüreğimizdeki coşku,içimizdeki aşk hali farklı kılmalı bizi … günün ilk saatleri ya da gün ortası değil…kızıllığın hayallere daldırdığı herkesin hayran olduğu gurub vakti de yansıtamaz yüreğimizin deli poyrazlığını... rüzgarın eşsiz musıkisi eşliğinde kainatın bizim için saygıya durduğu,kimilerinin karanlık olarak algıladığı gecenin laciverdi biz olabilir yalnızca…en koyusunu bulup götürelim yanımızda gün ışığının kıskanmasına aldırmayarak…biziz o karanlık zira…en sıra dışı ,en insan yanımız…biz yanımız…gözü kapalı, koşarak,uçarak girelim en koyusuna gözaltının…irdelemeden…hesapsızça… ve ne yaşarsak bu gönüllü mahkumiyette anlamsız kısır döngünün inadına farkımızı fark ederek yaşayalım aşkın tutukluluk halini..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta