Bildik hüzünlerdi aynada vuran yüzüne.
Toprak tadında bir ağustos akşamıydı.
Kurşun kalem kalbimin gözyaşlarıyla dolmuştu,
Çünkü taştan kalem yıkılmıştı gidişinle.
Ne yazarsam yazayım,
Ne mevsimi vardı satırların,
Ne de yarıştığı akreple yelkovan.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




selam verip geçiyor zaman
sevmeye vakit var mı
soluyor hızla tabiat
derilecek çiçek var mı
selam ve muhabbetle.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta