Görürsün Şiiri - Evrim Evrensel

Karakaş hilaldir yüzünse bedir,
Zülfün kemend oldu darıma kendir,
Keskin sözün kılıç, boynuma indir,
Avaz değil sesim çıkmaz görürsün.

Gözüm dondu sende, sus oldu sesim,
Bir tek bende kalan soluk nefesin,
Candan sevdim, kimler ne derse desin
Can kafesten uçar, anda görürsün.

Sevgi varsa vardır türlüsü olmaz,
Buluttan akçadır kirlisi olmaz,
İstedikçe gür ak boş kaplar dolmaz,
Testin elde kalsın, orda anlarsın.

İş ışten geçende kalmaz manası,
Dilemem ben gibi sende yanasın,
Uçar gönül kuşu boşsa yuvası,
Bahar hazanlanır, orda görürsün.

Evrim Evrensel der gelemez giden,
Sevdasız yaşar mı ruh ile beden,
Sevgiye bin türlü bu kılıf neden,
Aşk çırası yanar, onda görürsün.