bu gece başka bir karanlık
yüreğimde anlamsız bir sıkıntı
boğuluyorum
görünmez ellerde tutsak gibiyim
etrafımda çakal sürüsü
hava da ölüm kokuyor gardaş
köyüme giden patikadayım
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta