Göklerde sevda ışığı yandıysa,
Gönlüme bir ateş düştü, göresin.
Yâr ellerin düşlerimi sardıysa,
Ciğerlerim alevlenir, göresin.
Gözlerinden mor çiçekler topladım,
Cennet kokulu tenine sarıldım.
Adını her nefeste sayıkladım,
Bendinden taşan aşkımı göresin.
Duvarda resmin masal anlatıyor,
Ruhumu sancılar bastı, ağrıyor.
Her adımımda maziyi arıyor,
Geçmişime taht kurmuşsun, göresin.
Deli fırtınalar kopar sessizce,
Yokluğun kıyamet, Tanrım gizlice.
Sarp dağları delerim yüreğimce,
Hasretine dert yanarım, göresin.
Rüzgârlar fısıldar sesini bana,
Biçare seni arar yıldızlarda.
En derin sızım oldun sol yanımda,
Dağlanmış kor yangınları göresin.
Dallardan sarı yapraklar düşerken,
Çok bekletme, çağır beni içinden.
Ömrümü sana adadım tamamen,
Uçsuz bucaksız sevgimi göresin.
Halilî, evim ocağım harlandı,
Bir kerecik duymadın feryadımı.
Seyyah garip şair yine aldandı,
Hicranla dolu kalbimi göresin.
22 Eylül 2025 / Pazartesi / Bartın
Halil KumcuKayıt Tarihi : 22.9.2025 09:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
“Aşk, yürekte saklı bir ateştir; yanmadan göremezsin ışığını.” “Gözler, en güzel düşlerin kapısıdır; orada aşk başlar.”
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!