Gördüm Tabutu Şiiri - Abbas Paksoy

Gördüm Tabutu
Geldim, gördüm tabutu.
Doksana parçalanmış, butu.
Ev diyerek, yapmışlar kutu.
Gördüğün, şu yalan dünyada.

Şu yalan dünyaya, insanlar doldu.
Nice, kanlı savaşlar oldu.
Zaman geldi, gülleri soldu.
Gördüğün, şu yalan dünyada.

Çok devlet, kurulup yıkıldı.
İnsanlar, diri diri yakıldı.
Cana kıymak, nasıl akıldı.
Gördüğün, şu yalan dünyada.

Gurur için, savaş olunca.
Kavimler, artık son bulunca.
İnsanlar, kabir’e dolunca.
Gördüğün, şu yalan dünyada.

Paksoy’um, hepsini bilir.
Mevla’sından, affını diler.
Günahlı, gözyaşını siler.
Gördüğün, şu yalan dünyada.