Gönül giyemezsin sen bu esvabı
Bir çulun üstünde çıplak yatarsın
Dikenli yollarda bir tek çorabı
Bulamaz her şeyi bir gün satarsın
Bir zehri bal diye kendine sundun
Sen gibi sevecek diye avundun
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Şiir de harika, sen de harikasın...
-0-
Dinle Gönül
Gönül, senin için her mevsim bahar,
Kapında karakış yatmaz be gönül.
Çare yok, vaktinde biter sonbahar;
Senin arzuların bitmez be gönül.
Bin ah ile geçer gündüzüm gecem.
Çözülmez karmaşık hayat bilmecem.
Mazini yazmaya yeter de hecem,
Seni anlatmaya yetmez be gönül.
Şiirde, şarkıda hepsinde varsın.
Sen ki vazgeçilmez öyle bir yarsın.
Attığım yerine gitmesin varsın.
Her kurşun hedefe gitmez be gönül.
Anlamın manidar oldukça derin,
Nereye baktıysam senin eserin.
Dönüp de sorsalar, nedir değerin?
Kanımca beş para etmez be gönül.
Yüreğin taştan da beter bir kaya.
Tükenmiş, yok olmuş, kalmamış hayâ
Denizler, deryalar tutar da maya,
Taşlaşmış yürekler; tutmaz be gönül.
10/2010/Konya
Tayyar YILDIRIM
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta