Gönül Yaprağı Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Her düş, bir gönül yaprağıdır,
Zamanın nefesiyle yazılır incece.
Bir hüzün rengiyle süzülür gökten,
Kalbin mevsimi değişir sessizce.

Savrulan her yaprak bir hatıradır,
Dalından kopan bir vefa kırıntısı.
Rüzgâr, eski bir dost gibi fısıldar,
Unutulan sevinçleri, gizli sancısı.

Bir çocukluk sesi geçer içimden,
Kırık salıncak, solmuş bir mendil.
Gölgesinde büyüyen özlemlerle
Yüreğimde açar sarı bir tilil.

Toprağa düşen her iz dua olur,
Bir annenin gözyaşı gibi temiz.
Yârin adıyla titrer her kıvrım,
Kalem susar, yaprak konuşur sessiz.

Göğe yazılan kelimeler gibi
Gönlümde yankı bulur her hece.
Bir mevsim değil bu dönüşüm,
Bir içe yolculuk, bir secde.