Nice yokuşlar tırmandım bir esin aradım
Dile delen sevdanın ramıyla meşkin süruruna kandım ne yandım
Her hesabın rahlesinde nefesin müddetiyle mizana uzandım, hakikate daldım
Ne bir yar için sevdalandım ne fakirliğin fevkinde hülyalar yaşadım aşkı anlamadım
Giriftar olan bu ruhumla ülfeti kokladım
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Kul ki abat olduğu her ne varsa iradidir
Şuur, idrakim için akla ihtiyaçlıdır, bilgi olmazsa da yolda bırakır
Meşveret illaki farktır, cem olmak niye tavsiyeyi vakıadır, fakat ihlâsta şattır
Yol biter, yaprak düşer, sahifeler hicranla yürek için tüter, her göçende ektiğini biçer
Rabbim hepimizi ihlaslı eylesin inş.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta