Bu şiir, İstanbul`u sadece resimlerden gören bir öğrencinin gönlünde yaşattığı İstanbul`a seslenişini anlatmaktadır.
Gönül penceresinden İstanbul`u gördüm; bakmaya doyamadığım
Yok oldu sanki dertlerim; çözümleyemediğim
Bir hoşnutluk,bir mutluluk düştü içime; hiç bilmediğim
Son demlerimdir belki de yaşadıklarım; anlayamadım seni İstanbul.
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta