Ben zalime tutuldum da
Gönül laftan anlamıyor.
Yalanlara aldanmam da
Gönül laftan anlamıyor.
Biliyorum; cefa eder,
İnlettikçe sefa eder,
Ahdı birçok defa eder,
Gönül laftan anlamıyor.
Sevdası kar etti cana,
Gelen yoktur imdadıma,
Terkederim onu amma
Gönül laftan anlamıyor.
Öyle eşsiz bir zalim ki;
Yüreğimi yaktı sanki,
Ağlıyorum her an çünkü;
Gönül laftan anlamıyor.
Cayıp gittim bedenimden,
İnliyorum kederimden,
Ne gelir ki ellerimden
Gönül laftan anlamıyor.
Zehir oldu herbir nefes,
Nerde artık bende heves,
Çektiğimi anlar herkes
Gönül laftan anlamıyor.
(MELEKLEŞMİŞ MERMERLER isimli hece şiirlerinden > 45-46/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 21.6.2004 09:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!