-Gönül:
-İç çocuğun hep yalnızlığın ambarında.Tokluk aklın himayesinde. Doymak için sevmek lazım, sevmek için aşka büyümek gerek
Akıl:
-Aşk diye bir şey aşk mı. Aşk, aslında içsel açlığımızı doyurma eylemedir.
İçimizde aç kalan hisler, hazlar, ilgiler, algılar, özençler, magma gibi durur.İçimizi ısıtır ve buzullara gidip kendimizi bulmak, içimizi tatmin etme uğraşıdır.
-Aşk karşı cinsin buzullarına magmai sıcaklığınla gitme yolculuğudur.
İç sesin frekansında çalınır, yüreğin diplerinde kuytularını serer, istençlik açlık sınırına gelir.Ve seni tümleyen karşı cinsin denizinde bulursun.Yüzme bilmeden. Herkes kendi içinde büyütüp, şekillendirdiği, dahası iç çocuğunun kafamızda şekillendirdiği özel tipe yöneliştir.
Ve ne zaman aklıma gelsen, canımı sıkıyorsun...
Yani hep canım sıkkın, aklımdan çıkmıyorsun
Ya da hep aklımdasın, canımı sıkıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta