Gönül Harmanı Şiiri - Ömer Tural

GÖNÜL HARMANLARI

Kalbime doğunca, bin yıllık bir dert,
Senden gayrı yolu zor arıtlarım.
Bir demir pençedir, açar her sert,
Maziden kalan son ağıtlarım.
Kalbime doğunca, bin yıllık bir dert.

Kor bir ateş sarmış, çorak çölümü,
Sessizliğin örer sonsuz bir kuyu.
Terk edilmiş bir nehir kurur elimi,
Aşkın mirası ki bu en ulu,
Kor bir ateş sarmış, çorak çölümü.

Yüreğimdeki ses, dinmez ya bir an,
Şikâyet mi sandın; sustum hep diye?
Kapıyı arala, gel gir yanımda can,
Zoraki bir veda; bu son hediye.
Yüreğimdeki ses, dinmez ya bir an.

Durgun sularında uyur gölgeler,
Düğümlü bir yoldan dönüp gelirken.
Bağrımdan kopardın tüm sevinçleri,
Bir ah çekmeden, geçip giderken,
Durgun sularında uyur gölgeler.

Duyguların şairi Ömer TURAL

Eylül , 2025