Ey gönül, gönül ehline düşmez isen
Ömrün karalar bağlandığın günündür
Yıldızlarla donattığın dünyan yere serilir
Ufuk çizgileri daralır, zindan kaleye düşersin
Gördükçe gizli dertlerin örülür, umutlar yere serilir
Çözdükçe bağlanır düğümlerin, kördüğüm yaşantın
Sana büyük bir sır söyleyeceğim Zaman sensin
Zaman kadındır İster ki
Hep okşansın diz çökülsün hep
Dökülmesi gereken bir giysi gibi ayaklarına
Bir taranmış
Bir upuzun saç gibi zaman
Devamını Oku
Zaman kadındır İster ki
Hep okşansın diz çökülsün hep
Dökülmesi gereken bir giysi gibi ayaklarına
Bir taranmış
Bir upuzun saç gibi zaman
Ey gönül, Gönül kuşu bir kez girer kafese
Kafesi severse türküler dokur yasında
Kafes severse kuşu, kafeste teller, coşar
Altına bezenir, kirinden arınır arınır ışılar
Gönül ehlidir ki kargayı bülbüle çevirir
Allar pullar, lal diller çözülür, türküler dizilir
Gönül ehli değilse ki şakıyan diller lal olur
Kanat yolunur, kınalı tüyler yolunur, kel aynak olunur tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta