Gönül ağacı bu, nazlı bir fidandır başta,
Sevdalar yesertir, açar tomurcuklar aşka.
Kimi taptaze sürgün, kimi yalan gibi çürüktü,
Fırtınada dal kıran, zamansız yaprak dökenfi,
Es deli rüzgârım, es salla gönül ağacımı coşkuyla,
Varsın dökülsün ne varsa, yıkılsın ağaçım gerekirse köküyle...
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta