Bir yârin bağına kanat açtın da,
Ateşten rengine kandın ey gönül!
Sana gül açmayan dalda uçtun da,
Bir dertten bin derde kondun ey gönül!
Her kırmızı rengi gülden bilirdin,
Bu bir bahar deyip çiçeklenirdin,
Aşkın ummanına akan nehirdin,
Mihrican mı değdi, dondun ey gönül?
Güneşi andıran bir yüz görünce,
Yârini yâd ettin bütün ömrünce,
Şamdanına hasret yeli vurunca,
Az mı dalgalanıp, söndün ey gönül?
Ne kadar sevdinse kadrin olmadı,
Dolusu almadı,boşu dolmadı,
Artık tutunacak bir dal kalmadı,
Boşa sevdalanıp,yandın ey gönül!
Kayıt Tarihi : 7.7.2015 19:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dolusu almadı,boşu dolmadı,
Artık tutunacak bir dal kalmadı,
Boşa sevdalanıp,yandın ey gönül!
Sevdanın yeri gönül her zaman yanmak kaderi..Harika dizeleriyle günün şiirini güçlü kalemini kutluyorum..tebrikler
...
Kamunun derdiyle yanıpta hâra
Unutup kendini attın kenara
Sahte tebessümlü nice didara
Aldanıp kendini yaktın ey gönül... M.S
TÜM YORUMLAR (15)