Kalabalık içinde yalnız yaşarım
Bunu mutluluk sayan gönlüm utansın
Heyecanım kalmamış nasıl coşarım
Beni bu hale koyan gönlüm utansın.
Ömrüm geçti yüreğim hala seçimde
Yıllardan beri durur ukde içimde
Gözlerin gözlerime değince
Felaketim olurdu, ağlardım
Beni sevmiyordun, bilirdim
Bir sevdiğin vardı, duyardım
Çöp gibi bir oğlan, ipince
Hayırsızın biriydi fikrimce
Devamını Oku
Felaketim olurdu, ağlardım
Beni sevmiyordun, bilirdim
Bir sevdiğin vardı, duyardım
Çöp gibi bir oğlan, ipince
Hayırsızın biriydi fikrimce
O yazıyı yazan silinmez yazmış.
Okunmaz, çözülmez, bilinmez yazmış.
Geçen zamanları gelinmez yazmış.
Neden kazalardan kader utansın?
İrade-i Cüziyemizle yaptıklarımızdan dolayı düçar olduğumuz şeyleri kader diye adlandırıp irade-i külliyenin eseri olan alın yazısında buluruz her şeyin sebebini.
Keşke üstad imanın şartlarından olan kadere çatmak yerine irade-i cüz'iye yi işleseydi.
Şiir olarak elbette güzel..
Farz-ı misal hayatın baharındayım
Ama ben hep hazan hatırlamaktayım
Hece ölçünüze uymaz amma
Bir dörtlükte ben katayım...
Kader utansın sayın şair biz ne yapalım?harika yazılmış hece çalışmanızı kutlarım.sevgilerimle...Burcu Bir
TEBRİKLERİMLE BU GÜZEL ŞİİRİNİZİ KUTLUYORUM.KALEMİNİZ DAİM OLSUN.SELAM VE DUA İLE ÜSDADIM.TAM PUAN.
Bu şiir ile ilgili 43 tane yorum bulunmakta