Gömülü Hafız İbrahim Şiiri - Ahmet Köken

Dediler:
Şu âsâsız dimdik yürüyen
Ak sakallı fâni kimdir? ..
Dedim:
Rahle-i tedrisinden yüzlercesi geçmiş
Gömü'lü Hâfız İbrahim'dir...

O Hâfız İbrahim ki:
Bir iman abidesidir.
Riyakâr zamanlar içinde tükenen
Hakiki mü'min sesidir...
Huzura durduğunda beş vakit:
'Allahüekber' demesi,
Derin bir gök gürlemesidir...

O Hâfız İbrahim ki
Şa'şaayı sevmez,kanaatkâr,
Bir o kadar da mütevâzı.
Ancak yolunu sapıtmışsa elinden tuttukları,
Affetmesi yoktur.
Hizmeti aksatırsa okuttukları,
Yayı gerilmiş oktur.
Hiddetlenir,içlenir,'Lâhavle' der.
Sonra da kırgın,sitemkâr
Allah'a havâle eder.

O Hâfız İbrahim ki:
Teheccüd kandiliyle aydınlatır
Gecenin karanlığını.
Yoldaşı tespihidir,fesidir,seccadesidir.
Ve göz yaşıyla birlikte dökülenler dudağından
Bin dört yüz yıldır ruhumuzu yıkayan
Kutlu yakarışların
Belki en sâdesidir:
'Hakkımızda hayırlısını ver Rabbim...'

Dediler:
Bu âsâsız,dimdik yürüyen
Gömü'lü Hâfız İbrahim kim?
Dedim:
Rahle-i tedrisinden
Şu fakirin de geçtiği
Benim muhterem pederim...