-Yüreğimizin bodrum katında
Işıklar sönük-
Gıcırdatmadan kapatmışken akşamın kapısını
Uçurumlara bakan pencereler açık kalmış
Gece dökülüverdi üzerimize
Laciverte boyandı elimiz yüzümüz
Emanet gibi duran gözlerimiz kısıldı
Bir acı kapı eşiğinde avaz avaz
Yolcu edilmeyi bekledi
Kim silecek şimdi eşikteki lekeyi?
-Biliriz yaşamın her kıyısında intihar izi-
Oysa masallar vardı delicesi mavilerle süslü
Baharın kollarında bekleyen rengarenk çiçekler
Ve ışığı solumak vardı ciğerlerimize kadar
Ellerimizi uzatıp ta gökyüzüne
Parçalamak vardı karanlığı
Yarın diyorum yarın
Gecenin ıslattığı sokaklarda
Bulamadığımız kelimelere rastlasak
Toplasak kaldırımlara atılan harfleri
Yüz üstü geceye düşmüş yüreklerin duvarlarına
İllegal yazılar yazsak
Kurşuna dizsek iflah olmaz hüzünleri
Ve tamamlansa alfabemiz
Umutları su bile aklamıyor
Bu sular neden bulanık…
Şimdi kim yakacak ışıkları
Ellerimiz kayıp
Kayıt Tarihi : 30.3.2017 13:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aslında bir çok dize tek başına alınsa bile bir şiir kudretinde
Akış boyu hep yüksek bir heyecan ve tiz bir çığlık sesi var şiirde
Keşke arasıra es ler susmaya benzer duraklar ve pes sesler de olsa
Gibi şeyler de geçti içimden
İmla olarak laciverte boyandı yerine laciverde boyandı yazılmalı diye düşündüm ve okumam orada sürçtü sanki
En derin tebriklerimle
Benim için çok kıymetli yorumlarınız. Sayfamda görmekten onur duydum. Saygı ve sevgilerimle..
Zira yirmi dörde vakit kalmadı…
Tebrikler
Gecenin ıslattığı sokaklarda
Bulamadığımız kelimelere rastlasak
Toplasak kaldırımlara atılan harfleri
Yüz üstü geceye düşmüş yüreklerin duvarlarına
İllegal yazılar yazsak
Kurşuna dizsek iflah olmaz hüzünleri
Ve tamamlansa alfabemiz
Umutları su bile aklamıyor
Bu sular neden bulanık
Şimdi kim yakacak ışıkları
Ellerimiz kayıp
TÜM YORUMLAR (52)