Yangınlarıma rahmet yağmurları olurken gözyaşların; topraklarım yeşermeyi bekliyor her bahar ve her bahar senin şefkatine muhtaç...
Kızma bana ne olur; ben yine düştüm anneciğim, gönlüm de yorgun biraz...
Kanayan yerlerimi öper misin usulca?
Avutur musun beni kimseler görmeden?
Yırtılan gömleğimdeki dikiş izin gibi saçlarımda duruyor ya hani ellerin; ne iğne unutur parmaklarını ne de saçlarım avunur sensiz ve kimsesiz...
Sevgili Anneme İthafen...
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta