Gölgesi Kalmış Şiiri - Kasım Kobakçı

Canım süzüm süzüm, devranın önünde bitmiş,
Ben ufak bildim dünyayı, adımlar sığmazmış.
*
Gönlüm parça parça, çağın ağzında erimiş
Ben hür sandım dünyayı, düşünceler konulmazmış.
*
Ruhum ufalanmış, zamanın çarkında büzülmüş,
Ben derin sandım dünyayı, sırları saklamazmış.
*
Kalbim ufak ufak, zamanın dişine sıkışmış,
Ben engin sandım dünyayı, hayallerim sığmazmış.
*
İçim kırıntı kırıntı, çağın fırtınasında kırılmış
Ben sağlam sandım dünyayı, her yanı çatlamış.
*
Varlığım zerre zerre, çağın selinde yitmiş,
Ben duru sandım dünyayı, akışı durulmazmış.
*
Özüm ucu ucuna, zamanın ağzında çürümüş,
Ben taze sandım dünyayı, tadı kalmamış.
*
Benliğim kırıla kırıla, devranın içinde ezilmiş
Ben bitmez sandım dünyayı, bir anda tükenmiş.
*
Aklım paramparça, çağın alevinde yanmış,
Ben aydınlık sandım dünyayı, gölgesi kalmış.