Bir ömür peşimde gezinip durdun,
Yorulmadın kara gölgem nedense?
Yollarda başını taşlara vurdun
Acıdım haline dinle be gölgem.
Ben büyüdüm, sense her gün kısaldın,
Ayaklar altında, yerlerde kaldın.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Necip Fazıl'ın öğrencisi olduğunuzu gösteren güzel bir örnek..Onun sesi yankılanıyor adeta..Ama ustaca,ama şairce..Kutlarım.
insanin en kadim yoldasi gölgesine ozanca bir bakis... dogrusu mükemmel bir bakis ve siir... tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta