(bir gün çok zengin olacağım ve barımı açacağım)
Bir yağmurlu cumartesi sabahında, gene içim kan ağlıyor ve yine işime gidiyorum. İşim dedim ise, sahibi olduğum bir işim değil, paragöz bir adamın –ki bu adam vergi vermemek adına sürekli her personeli adına paravan şirketler kuran ve onlar arasında kar aktarması yaparak “karhane” olarak kullandığı- iş yeri.
Hani derler ya: el parası ile gerdeğe girilmez, sanırım ben hala bu yüzden evlenemiyorum. Evlensem de, bir hayrını görmem diye korkuyorum.
Ha, burası da benim ezel ebedi çalıştığım bir yer değil keza. Sigortasız çalıştığım ilk yerleri de hesaba katarsam; mezuniyetten sonra ki sekizinci iş yerim.
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde




neden yazdıgını sorabılırmıyım
ayrıca bu kadar seyı yazmak ıcın delı olmak gerekır
manyakmısın kardesım...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta