Gölgeler çöker,
Önce tepeliklere sılamızda,
ve ardından
buğday tenli yüzlere...
Yorgun insanlar sürükler bedenlerini,
Taş duvarlı evlerinin yolunda.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




yaşamın sevdasıyla
gölgeler çöker,göleler doğrulur sılamızda
usta kaleme saygılar tam puan
Adaşım üstadım harika bir çalışmaya daha imza atmışsınız yürek sesiniz hiç susmasın tebrikler selamlar...
Atila Kardeşim, bu güzel çalışmanız için usta kalemizi kutluyorum, + 10...sevgi ve selamlar.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta