lekeli bir yaşamı vardı
hem aydınlatır hem de yakardı
çevresinde dönerlerken cahiller
bizimki hastalandı
soğudu ışık
gün yirmi aralık her yer yoğun
beni karlar içinde değil yüreğinde boğun
sevmeden sevilmeden geçen bir yıl daha
nefes almam için Tanrım bir yıl daha
bulanık nehirlerin zamanı
rüşvetçilerin,pezevenklerin
yalancıların, istismarcıların
sopalı zamanı
işçilerin yangın içinde ağlama zamanı
bu memleketin çocukları
dış kapının mandalı
gıkları çıkmıyor
onurlarından dolayı
tersanelerde ölen onlar
aklımda deli bir ses döner durur
yüreğim mi yoksa Leyla mı bilemiyorum
deli gönül diyor ki unut git unutul git
sevsem mi yine Leyla'yı bilemiyorum
Meddah anlatır ki ölümü
Güler herkes farkında olmadan
İnsanın başında ölümün
Olduğunu unutan
Birileri var mıdır
Ormanda gezerken bugün
(Perşembe)
karlara basarken sizi düşündüm yavrularım
ellerinizde kuru ekmekli
mutlu bakışlarınızı
Gülün Adı adlı filmi izledin mi bilmiyorum
neden gülmüyorsun anlamıyorum
şu, bu, o önemli değil
sadece gülümse
bak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!