Gönül isterdi ki beraber yaşayalım
Gönül isterdi ki beraber olalım
Gönül isterdi ki yalnız kalmayalım
Kader istemedi bizi ne yapayım...
Bu hayat oyununda biz elendik
Bekledim yollarını bir gün dönersin diye
Kimseye kızamadım bana kızarsın diye
Mezarına gelemedim görünce ağlarsın diye
Yıkıldım hasretinden artık gücüm kalmadı...
Yüzüne bakamadım tabutun içindeyken
Ağlayı ağlayı derde düş oldum
Ağlama sevdiğim gün gelir bir gün
Seni bekleyeli beri dönüp taş oldum
Üzülme sevdiceğim gün gelir bir gün
Aşka tutuşan yürekler kor gibi yanar
Esme rüzgar efil efil
Aklımı başımdan alma
Severim yari gönülden
Hasreti borandan ayırma…
Dağların ardında kar var
Kaç sabahlar oldu seni görmeyeli…
Kaç geceler hissettim seni gözümün önünde…
Karanlık bir tavanda resmini çizdim gözlerimle...
Göz pınarlarım yastığa damlarken bildim, hasretin böylesine zifiri kahpeliğini…
Gelmek istediğimde ayaklarım nedense izin vermiyordu…
Ben ne kadar ileri adım atarsam ayaklarımda o kadar geri gidiyordu…
Atatürk gençlik yıllarında
Zorlu okullarla hep baş başa
Sen yaşlanınca torunun onu sorarsa
Hep öv atayı omuzlarında.
Gençliği ilerledikçe
Kuru bir yapraktır o
Estiği zaman rüzgar, dağılır
Sel, alır götürür onu
Ama sevdaya yıkılmaz, yıkmazda...
Derin bir nefestir o
Bu dünya sana mı dar geldi?
Bizi bırakıp gitmeye değer miydi?
Aniden gidişin bize sürpriz miydi?
Kaderimiz böyleymiş Arkadaşım...
Nasılda güzeldi günlerimiz seninle
Kimseye zararı dokunmaz dost delisidir
Aynaya bakmaz ama yüreği tertemizdir
Dara düşse de sever aşk fakiridir
İnsan demek nedir bilir
Riya dolan bilmez Kadir…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!