Gökçe Özer Şiirleri - Şair Gökçe Özer

Sabah olur uyanırım evimde
Açarım penceremi
Şöyle bir çekerim havayı içime
Dikilirim hayatın en ön sırasına ;sevgi kuyruğu birincisi gibi
Hazırlarım özene bezene atıştırmalıklarımı
Biraz baktığım güneşten, saksıdaki çiçeğimden;bacağıma sürtünen kedimden

Kusursuz bir dans edasında izledim bana doğru yürüyüşünü
Sesinde ve gözlerinde asla gece yoktu
Düpedüz demli bir sabahtı
...

Tutunsam halatlar yosunlu
Dokunsam taşlar eski
Çaremi ki
Evlat edindim son hatrımda kalan sathı düşen resmini
Seni unuttum sanıp özlüyorum yeniden yeniden
Ama acıdan delirmiş gibi de olmuyorum o eskidendi eskiden

Güz Hazan Bağ bozumu derken
Hüznünü sevsek Eylülün
Dingin bir şarkıda bütün renklerine yılışsak
Astarından yüzünden uyansak

Bugün de seninle uyanmak ilk gün gibi
Olur ya uyanamazsam diye gece rüyamda görmek gibi
Bu sevgi bir beşere fazla
Tıpkı delilik gibi
Gökçe Özer

İçim karanlığa kalınca kapına gelsem
Tutar mısın uçurumlarımdan beni
Açarım sımsıkı tuttuğum avucumu gencecik göğümü izleriz.
Gökçe Özer

Sen iste ben bir sardunya sokağı olurum
Sen hep gel geç,bütün ağır yaralarını kuruturum.
Gökçe Özer

Çiçekli nefesimi
Bitirdi acı veren bir gün
Sıksam mehtabı yoktu ışık
Yutağım şişti
Ne aşağı indi dizeler

Öyle böyle derken hayat kısa
Kaç kuş canı pahasına
direnmenin sevincini yaşar tellerde
karşısında insafsız gülüşleri peydahlamış kargalarla

İçim karanlığa kalınca kapına gelsem
Tutar mısın uçurumlarımdan beni
Açarım sımsıkı tuttuğum avucumu gencecik göğümü izleriz.
Gökçe Özer