İmtihanlar,ihtiyarlaşmış ihtarların üstüneydi. Üstü açık soruların cevabı yoktu.
-Sensizliğin, intiharları inine inmişti.
Kurlarına kurulu kurgusal dünyamın dinamizmi ile kendime geliyordum.
-Günceme değiyordu hecelediğin sözcüklerin. Kendini giydiren cümlelerin kitabı oluyordum.Manaları sobeleyen yeni tanımların dilinde dilsiz kalışım dillere destan oluyordu.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta