Göbegimde kız kulesi Şiiri - Erdal Çoban

Gözetle beni
Fenerim ol
Tapınmak için geldiğimde kollarına
Afrodit olsun adın
Rahibesi olsan da olur
Sen ki kız olan, kız doğan
Aşk? a yasaklı kumru prensesidir esas olan
Ben sahipsiz aşıkların aşkı Leandros
Öte yakadan aşka yakarmaya geldim
Sen gibi kız doğanları bir kez olsun koklamaya geldim
Gördüm kalabalıkta sesini
Duydum kocaman atan kalbini
Sustum
Bir bakış attın sevgiye
Havada yakaladım
Kule dedi bakışın
Kulede aşk? a kutsanışım
Akıntısıyla geldin sen
Bende dalga dalga yüzdüm akıntıya
O gece gözetledin ilk kez
Kalbin Fenerim oldu
Ak gün parıldayana kadar istanbul iki gözünden gözüme doğdu
Bir sonraki gece biz olduk
Tek vucut tüm şehre selam durduk
Kadınım dedim ufak dudağını mabedim bildim
Sonraki gece
Sonraki gece ve sonraki
Geceler ikimizin gündüzler sizlerin
Akıntıyla geldi bahar
Sen ben ve havada buluşan eller var
Mermer denizinde bir adada mutluluktan ağlayan bir adam var
Ölümüm yılandan değil kadınım
Kıskanç bir papazdan...
Bakışım gibi fırtınalı bir zaman da
Yok oldu kulemdeki kadın bir anda
Kule yok
Sen yok
Ben öldümmü kadınım
yalan
Öldü sanarlar beni.
Seninde attığını peşin sıra kendini
Kadınım
Mezarın Sofya da imiş
yalan
Sen öleli iki sene oldu
Ne de güzel kandırdık Dünyayı
Sen ve ben upuzun bir ömür yaşadık
Bugün koca göbekli bir adamım
Sen yoksun ama göbeğimde kız kulesi
Senin uğrunda son kez akıntıda ben de varım
Kadınım kızlığının kulesinde
Ölümü avuçlarım
Her yen, gün de
Hero diye ağlarım
Inan Komutan Chares'I kıskanırım
Yüzüp yüzüp kız kulesinde seninle tüm aşıkları selamlarım

Erdal Çoban
08.02.2007