Hep uzaklardan sevmiştim seni. Hep gizlenerek hep saklanarak ve hep ağlayarak sevmiştim seni.
Hep korkmuştum sana aşkımı anlatmaktan…
Tüm kır çiçeklerine söyleyebilmiştim aşkımı ama bir türlü içimi dökemedim sana.
Kalbimde yaşatmıştım seni, senin güzelliğini…
Kalbim isyan etse de bu kadar çaresizliğe yine de seni hiçbir çiçeğin, hiçbir gülün giremeyeceği yüreğimin en derin köşelerine gömmüştüm. Çünkü mahkumdum seni kalbime gömmeye. Çünkü sen bana uzaktın yüreklerden uçuyordun.
Hoştun güzel kızdın.
Allah kahretsin
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta