Bir akşam
Ceketini alıp eline
Eşikte bekledi
Sırtı eve
Yüzü dışarı dönük
Güneş henüz batmıştı
Ufuktan
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Gitti bir akşam
Dönmedi geri
Hala durur askıda
Ceketinin yeri...
geleceğim dedi ve gitti,
hala kanar durur,
yüreğimde açtığı yara....
giden kararlıysa şayet gitmeğe,döndürmek maalesef mümkün olmuyor,..
güzeldi..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta