Evet, ne acı...
Bir yara kapanmadan, diğerine şiirler yazıyoruz şimdi.
Her mısrada biraz daha eksiliyoruz belki de,
Bir kadının son nefesiyle sarsılıyor dünya,
Ama kimse duymuyor…
AYRILIK AĞITI
hangi aynaya dokunsam
sivri bıçaklar
kaldır üzerimdeki siyahını bu deli eden uğultunu
YALNIZLIĞIM
kalbime giydirdiğin siyahlar içinde
nereye gittin öyle düşeceğimi bile bile
dur yüzümde korkular var
bir masal ortasında ejderhanın ateşi
ya güneşi uyandırıp karanlığı söndürecegiz
ya da karanlıkta
yok öyle yaşamak el ele
güneşi uyandıracak bir kişi kalsak da
karanlığa teslim olmayacağız ya beraber ya hep beraber
BU BİR FİLM DEĞİL
Selam
.
Uzun ara oldu şiir yazmayalı, her şeyi unutmuş gibiyim
Kalemi alsam elime, bu defa sözcükler uzaklaşır benden, biliyorum
Yenilenme mevsimi, ben eskiyorum
CEMŞAB’IN İHANETİ SEN GİBİ AKAR ODALARA
“Bu topraklarda aşklar ölümüne demişti.” Meran
.
aşk oku değdiği an
sana ezdirdim kalbimi
DEMİR ÖRGÜ
Demir örgülerden geçer rüzgâr,
Kıvrılır dağların eteğinde.
Her telde bir sır saklı,
Her düğümde hüzün, ince.
aşk Dila aşk
bildiğin
ah Dila kan revan
ne dökülse ellerimden
halim hiçliğine hançerle saplı
zamanı bozuk güne uyanıyorum
DOKUNMA
Bir cehennem çıkmazında ezildi yüreğim.
Sürsem yaramı, gözlerin mum gibi yanardı.
Hakikat yetmiyor...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!