Bir gözyaşı bulutu çöküverdi üstüme,
Anıların yükünü çekemem sensiz, gitme!
Korumasızım Tanrım, boşalmasın bu bulut,
Bir umut ver ne olur, hayat veren bir umut.
Kırk yıldır hep seninle başladı sabahlarım,
Seninle dualarım, düşlerim, günahlarım.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
