Git...!
Kırk senedir dağladığın yaradan ne olur geç
Dilimden hiç düşmeyen adını anmadan git
Ben hüzün mahkûmuyum, senin yüzün hep güleç
Parmağından akan suya yeniden kanmadan git.
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta