Beni hayallerimle baş başa bırakın
Artık ne duymak
Ne de
ağlamak istiyorum
Beni geleceğimle
Yalnız bırakın
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Erol bey,
Şiirinizin,
'Olmak istemiyorum
Ne havada ne de uzayda.' kısmına takıldım. Baştan sona hoş bir ezgi gibi giderken sanki tam orada boğazınızı temizlemişsiniz gibi, kaybediverdim birden içinde olduğum duyguları. Hani diyorum ki...belki.... 'Uzayda' yerine 'Rüzgarda' daha iyi durmaz mıydı? Mesela yani. Veya başka bir şey. Siz daha iyi bilirsiniz. Şiir sizin şiiriniz ;)
Saygılarımla
İbrahim Tolga Özsoy
girme dümenine dost, girme...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta