Girdaptaki İnsan Şiiri - Taha Nur

Girdaba düşen çiçek gibidir insan,
Doğduğu an.
Girdabın çiçeği çektiği gibi,
Zaman da çeker içeri.
Girdaptaki çiçek gibidir insan,
Alnında yazgısı.
Başlar girdabın döngüsü.

İnsanı zaman sürükler,
Çiçeği akıntı.
Zaman ölüme gebe,
Akıntı girdaba.

Girdap dediğin, bir merkeze akın.
Ölüm dediğin herkese yakın,
Ha büyük, ha çocuk.
Nehirdeki girdaba bakın.
Hem çiçek var, hem tomurcuk.

Çocuğun dileğini götürür ölüm.
Tomurcuğun çiçeğini götürür ölüm.

Girdaba düştüğünde,
Yankılar kıyıda kalır.
Azrail geldiğinde,
Şarkılar yarıda kalır.

Azrail ki, görevli yalnızca.
Girdap ki, çeker acımasızca.

Zaman kaçınılmaz gerçek,
Gelip geçecek.
Bize düşen sabretmek,
İsyana düşmemek.

Akıntı, alıp götürür girdaba.
İsyan, müstahak eder azaba.