Yağmurun yağışıyla gidiyorum ben İstanbul'a
Her giden yolcu gibi yükledim her şeyi bavula
Hayatın acımasızlığı düşer benimle yola
Bu gün ilk defa ayak basıyorum ben İstanbul'a
Ebedle ezelin kervanına kuruldum bir kere
İki elim bağlı götürür beni bekleyen yere
Zamanın tükettiği geçmişim ümit vere vere
Bu gün ilk defa ayak basıyorum ben İstanbul'a
İndiğimde bekleyecek mahşer misali; kalaba
Bana neleri,kimleri tanıştıracak acaba
Hangi bakışı sert olacaktır,hangi sözü kaba
Bu gün ilk defa ayak basıyorum ben İstanbul'a
Bir yabancı gibi dolaşacağım tüm caddelerde
Attığım titrek adımlarım sürünecek yerlerde
Düşe kalka yürürken kalacağım hep gerilerde
Bu gün ilk defa ayak basıyorum ben İstanbul'a
Engin NAMLI 13:09 18.04.2004
Engin NamlıKayıt Tarihi : 20.4.2004 22:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)