Ufuksuz şafaklara yol aldım
Gün iniyor şehir renksiz
Saat kulesinin zembereği boşanıyor
Ortasında denizin dönüp bakıyorum
Bir nağmenin sırtındayım şimdi
Işıksız yıldız oldum avare
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var