Gidiyorsun Şiiri - Serpil Koçar

İşte gidiyorsun, ne çabuk gelmişti o gün
Doymadım sana sarılmaya doyamadım kokuna
Boyun bükmüştü yüreğim gideceksin diye
Hüzün çökmüştü yüreğime,gözlerim doldu
Daha gitmeden Özlem'in sarmıştı yüreğime

Aradaki mesafelere kızıyordum kendimce
Belki imkansızlıklar vardı ikimizin de hayatında
Her şeye rağmen çıktık İşte biz bu dikenli yola
Olsa da yolumuzda dikenler biz güller ekeceğiz
sevgimizle
Söz vermiştik birbirimize beraber aşacağız zorlukları

Şimdi gidiyorsun ya buradan kendi şehrine
Bil ki yüreğinde sevdasıyla seni özleyecek
Her gün yeniden gelmen için dualar edecek
Yeniden sana kavuşacağı o günün hayaliyle yaşayacak
Bir kadın bırakıyorsun ardında

Belki zaman zaman kızacağım Özlem'in büyüdükçe
Kızma bana küsme olur mu söz geçmez yüreğime
Zaman su gibi akıp gitsin Bizim Yolumuz aydınlansın
Ikimizin duası olsun birbirimize kavuşmak

Bazen kaderdir uzaktaki bir kalbe tutsak olmak
Sen benim uzaktaki esir düştüğüm sevdamsın
Ama yine de en güzel hayalimsin yarınlarıma
Umut tohumlarını ektiğim yüreğini beklerim
Dualar eşliğinde yeniden gelmeni beklerim