Hadi aç pencereni, oksijen dolsun içeri
nefes al, temiz hava doldursun ciğerlerini
bak herkes tanıdık, herkes senin gibi biri
onlar sendin, sen de onlardan biri
artık korkma ferah tut içini..
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
İnsan duygularıyla insan olabiliyor. Duyguların bittiği yerde ne hayaller, ne de umutlar yeşeriyor. Çölde gül olmuyor, gül çölde kuruyor.
Dağlarda, vadilerde ümit çiçekleri açsa… Yabani de olsalar takılır göğüslere, başlara taç yapılır… Erişilebilecek yol bulursa yürekler...
Varsın yabani olsun, der insan…
Derin bir nefes, iç geçirme hali olmadan, çekilen derin bir nefes insanı kendine getirebilir mi bilmem. Herkes olmak, herkesten biri olmak. Herkese benzemek… Zor değil aslında. İnsan bilse ki herkes birbirinin benzeri, belki teselli bulur. Her nefes alan birbirine benzemiyor ki…
Ciğerleri temiz havayla doldurmayla yürekler ferahlamıyor ki…
Yabana gitmesin bu öğüt, başarılabilinirse ferah tutulsun gönüller…
Tutulmuşsa bir yol, karar verilmişse kıracı da, baharı da, zemherisi de fark etmez.
Yeter ki karar verilmiş olunsun.
Gönül zaten kararlılıkta huzur bulur.
Gönüller yabani değilse…
“GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ”
insan kendisini düşünürse başkalarını gözü görmez gerisi yaban olur bencillik içine işlemişse söz geçmez laf anlamaz sitemkar bir şiirdi bence nazikçe bir de eleştiri sezinladim kutluyorum nalan hanım ince ruhuzun sesini
Kendini kendiyle tamamlayan duygusal akışın çok şık betimiydi...Saygılar sunuyorum sayın şair...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta