Buğday tenli, kavruk yüzlü akşamlar vardı.
Her gün batımında kına yakılırken gökyüzüne,
Boğazları yakan, nefes alışları zorlaştıran
Kömür kokuları olmazdı..
Ne ozonu tabakasını delebilmiştik daha
Ne de televizyona esir olmuştuk..
Yakılan çıralar eşliğinde misafirliğe gidilirdi.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta