Gerçek Sevgi,Saygı (Etik Günü,25 Mayıs)

Mersin’de kirada otururken,ev sahibimizin kayınvalidesi,çok muhterem,çok hanımefendi bir Fatma Hanım Teyzemiz vardı.Kadıncağız,zamanla kansere yakalanıp vefat etti.Cenazesini defnetmek üzere şehir mezarlığına götürdüğümüzde,mezarlıkta başka bir cenazeye ait mahşerî bir kalabalık vardı.O cenazenin kime ait olduğunu sorduk.O zamanki Mersin Büyükşehir Belediye Başkanı Okan Merzeci’nin kardeşi olduğunu söylediler.”Allah rahmet eylesin” diye dua ettik. Fakat,o mahşeri kalabalık bana çok mübalağalı ve yapmacık geldi.Çünkü, cenaze Belediye Başkanının değil,kardeşinindi.Kendi kendime sordum:”Acaba,bu cenaze,Belediye Reisinin kardeşi değil de herhangi bir vatandaşın olsaydı,cenazesine bu kadar kalabalık insan gelir miydi? Ya da,Okan Bey reis seçilmeden önce kardeşi ölseydi,cenazesinde bu kadar kalabalık bulunur muydu? ” Hiç zannetmem” dedim.Bu kalabalığın en az yarısı,kardeşinin değil,Okan Merzeci’nin; daha doğrusu,Belediye Başkanının hatırına gelmişti.Daha sonra vefat eden Başkan Okan Merzeci’nin cenaze töreni de kalabalıktı ama,o gayet doğaldı.Zira O,yıllarca Mersin’e hizmet etmiş,halkla hakkı,hukuku bulunan bir zattı. İşte böyle,(bence) mübalağalı ve gerçeği gösterdiğine inanmadığım suni kalabalıklara karşı allerjim olduğu için, “Gerçek Sevgi,Saygı” adlı bu naçiz şiirimi ona istinaden yazdım.